Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Öger | T. | Erkek | Akıllı, bilgili kimse. |
Öget | T. | Kız/Erkek | 1. Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel. |
Ögetürk | T. | Erkek | Akıllı, bilgili Türk. |
Öğe | T. | Erkek | bk. Öge |
Öğet | T. | Erkek | bk. Öget |
Öğmen | T. | Erkek | Harman. |
Öğrünç | T. | Erkek | Sevinç. |
Öğün | T. | Kız/Erkek | 1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan. |
Öğünç | T. | Erkek | bk. Övünç |
Öğür | T. | Erkek | 1. Aynı yaşta olanlar, yaşıt, akran. 2. Dost, arkadaş. 3. Öğrenmiş, alışmış. |
Öğüş | T. | Kız/Erkek | Çok, fazla. |
Öğüt | T. | Kız/Erkek | Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz. |
Öğütal | T. | Erkek | "Öğüt dinle" anlamında kullanılan bir ad. |
Ök | T. | Erkek | Akıl, hatır, zekâ, zihin. |
Öke | T. | Kız/Erkek | bk. Öge |
Ökeer | T. | Erkek | Akıllı, bilgili kimse. |