| Özdamar |
T. |
Erkek |
Özünde inatçılık olan kimse.
|
| Özdeğer |
T. |
Erkek |
Özü değerli olan kimse.
|
| Özdek |
T. |
Erkek |
1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde.
|
| Özdel |
T. |
Erkek |
Hediye.
|
| Özdemir |
T. |
Erkek |
Özü demir gibi güçlü olan kimse.
|
| Özden |
T. |
Kız/Erkek |
1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu.
|
| Özdener |
T. |
Kız/Erkek |
Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse.
|
| Özderen |
T. |
Kız |
Derli toplu kimse.
|
| Özdeş |
T. |
Kız/Erkek |
Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan.
|
| Özdilek |
T. |
Kız/Erkek |
Candan dilenen dilek.
|
| Özdilmaç |
T. |
Erkek |
Güvenilir çevirmen.
|
| Özdinç |
T. |
Erkek |
Özü canlı olan kimse.
|
| Özdinçer |
T. |
Erkek |
Özü canlı olan kişi.
|
| Özdoğa |
T. |
Erkek |
Gerçek doğa.
|
| Özdoğal |
T. |
Erkek |
Gerçekten doğal olan.
|
| Özdoğan |
T. |
Erkek |
Öz kardeş.
|