| Özgün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
|
| Özgünay |
T. |
Erkek |
Kendisine has nitelikleri olan güzel.
|
| Özgünel |
T. |
Kız |
Kendisine has becerileri olan kimse.
|
| Özgüner |
T. |
Erkek |
Kendine özgü nitelikleri olan kimse.
|
| Özgüneş |
T. |
Kız/Erkek |
Özü güneş gibi parlak ve aydınlık olan kimse.
|
| Özgüney |
T. |
Kız |
Kendisine has nitelikleri olan güzel.
|
| Özgür |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kendi kendine hareket etme, davranma, karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. 3. Başkasının kölesi olmayan. 4. Bağımsız.
|
| Özgürel |
T. |
Erkek |
Bağımlı olmayan, özgür davranan kimse.
|
| Özgüven |
T. |
Erkek |
Kendine güvenen kimse.
|
| Özhakan |
T. |
Erkek |
Hükümdar soyundan gelen kimse.
|
| Özhan |
T. |
Erkek |
Hükümdar soyundan gelen kimse.
|
| Özil |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten o memleketten olan kimse.
|
| Özilhan |
T. |
Erkek |
Gerçek hükümdar.
|
| Özilter |
T. |
Erkek |
Yurdun gerçek koruyucusu, savunucusu olan kimse.
|
| Özinal |
T. |
Erkek |
Gerçek arkadaş, dostolan kimse.
|
| Özinan |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten inançlı olan kimse.
|