| İlşen |
T. |
Kız |
Ülkenin mutlu ve şen insanı.
|
| İltan |
T. |
Erkek |
Ülkenin beğenilen insanı.
|
| İltaş |
T. |
Erkek |
Ülkenin sert, güçlü insanı.
|
| İltay |
T. |
Erkek |
Ülkenin benzersiz insanı.
|
| İltekin |
T. |
Erkek |
Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
|
| İltemir |
T. |
Erkek |
bk. İldemir
|
| İltemiz |
T. |
Erkek |
Ülkenin temiz ve dürüst insanı.
|
| İltemür |
T. |
Erkek |
bk. İldemir
|
| İlter |
T. |
Kız/Erkek |
Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse.
|
| İlteriş |
T. |
Erkek |
Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren.
|
| İltutmuş |
T. |
Erkek |
Ülkeyi idare altında yöneten kimse.
|
| İltüze |
T. |
Erkek |
Ülkeninin adaletini sağlayan kimse.
|
| İltüzün |
T. |
Erkek |
Ülkenin yumuşak huylu, saygın kimsesi.
|
| İlvan |
T. |
Erkek |
1. Gösteriş, çalım. 2. Süs.
|
| İme |
T. |
Kız |
1. Çukur, kuytu yer. 2. Bir tür dağ keçisi veya geyik. 3. İlaç, çare, şifa, deva.
|
| İmece |
T. |
Kız |
Birçok kimsenin el birliğiyle, bir kişinin veya topluluğun işini yapması.
|