| Karabükey |
T. |
Erkek |
Güçlü güreşçi.
|
| Karaca |
T. |
Kız/Erkek |
1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
|
| Karacabey |
T. |
Erkek |
1. Esmer bey.2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
|
| Karacakurt |
T. |
Erkek |
Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
|
| Karacı |
T. |
Erkek |
1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
|
| Karaçar |
T. |
Erkek |
Kötü ruhlar.
|
| Karaçay |
T. |
Erkek |
Bir Türk kavminin adı.
|
| Karaçelik |
T. |
Erkek |
Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
|
| Karadağ |
T. |
Erkek |
Bulutlarla kaplı dağ.
|
| Karademir |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
|
| Karadeniz |
T. |
Erkek |
Türkiye'nin kuzeyindeki büyük deniz.
|
| Karadoğan |
T. |
Erkek |
Esmer olarak dünyaya gelen.
|
| Karaduman |
T. |
Erkek |
Siyah duman.
|
| Karaer |
T. |
Erkek |
Kara yağız, esmer yiğit.
|
| Karagöz |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı
|
| Karahan |
T. |
Erkek |
Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
|