| Ilgazer |
T. |
Erkek |
Akıncı, savaşçı kimse.
|
| Ilgı |
T. |
Erkek |
1. Soy sop. 2. Sürü. 3. Çoban. 4. Hısım, akraba.
|
| Ilgım |
T. |
Kız/Erkek |
1. Serap, belli belirsiz görünme. 2. Gök erimi, ufuk.
|
| Ilgın |
T. |
Kız/Erkek |
1. Akdeniz Bölgesinde yetişen bir ağaç veya ağaççık.2. Hafif esen rüzgâr. 3. Kavurucu sıcak. 4. Belli belirsiz, hafif. 5. Serap. 6. Hayal. 7. İnce.
|
| Ilıcak |
T. |
Erkek |
1. Sıcak su kaynayan yer. 2. Ilıkça. 3. Yoğurt yapmak için yeni mayalanmış süt.
|
| Ira |
T. |
Erkek |
1. Öz yapı, karakter. 2. Yüz, çehre, görünüş.
|
| Iraz |
T. |
Kız |
bk. Raziye
|
| Irıs |
T. |
Kız |
Mutluluk, saadet.
|
| Irız |
T. |
Erkek |
Cesur, yiğit.
|
| Irkıl |
T. |
Erkek |
Kâhin, falcı.
|
| Irmak |
T. |
Kız/Erkek |
Çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir.
|
| Ismık |
T. |
Erkek |
Sessiz, utangaç, az konuşan kimse.
|
| Işık |
T. |
Kız/Erkek |
1. Aydınlık, ziya. 2. Mutluluk, sevinç veya zekâdan doğan, yüzde ve gözlerde beliren parıltı. 3. Yol gösteren, aydınlatan, önderlik eden kimse.
|
| Işıkal |
T. |
Erkek |
"Aydınlan" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Işıkalp |
T. |
Erkek |
Aydın, ileri görüşlü yiğit.
|
| Işıkay |
T. |
Erkek |
Ay ışığı.
|