Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Işıker | T. | Erkek | Aydın, ileri görüşlü kimse. |
Işıkhan | T. | Erkek | Aydın, ileri görüşlü hükümdar. |
Işıkkan | T. | Erkek | Aydın, ileri görüşlü bir soydan gelen kimse. |
Işıklı | T. | Erkek | Işığı olan, aydınlık. |
Işıktaş | T. | Erkek | Aydın, ileri görüşlü kimse. |
Işıl | T. | Kız | Işıldayan, parlayan. |
Işılak | T. | Erkek | 1. Parlak. 2. Göz. 3. Temiz. 4. Geniş yapraklarının bir yüzü parlak olan bir tür ot. |
Işılar | T. | Kız/Erkek | 1. Parlayan, ışıldayan. 2. Neşeli, canlı, şen. |
Işılay | T. | Kız | Parlayan, ışıldayan ay, ay ışığı. |
Işıldar | T. | Kız | Parlak, göz alıcı, ışıldayan. |
Işıltan | T. | Kız/Erkek | Sabahın ilk aydınlığı. |
Işıltı | T. | Kız/Erkek | Parlaklık, aydınlık. |
Işım | T. | Kız | 1. Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti. 2. Simşek. |
Işıman | T. | Erkek | Parlak, aydınlık yüzlü kimse. |
Işın | T. | Kız/Erkek | Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti. |
Işınay | T. | Kız | Ay gibi parlak yüzlü kimse. |