| Kambay |
T. |
Erkek |
Hekim, tabip.
|
| Kamu |
T. |
Erkek |
1. Bütün, hep. 2. Halk.
|
| Kanağan |
T. |
Erkek |
Çabuk inanan, kanan.
|
| Kanak |
T. |
Erkek |
Çabuk aldanan, saf.
|
| Kanbay |
T. |
Erkek |
Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
|
| Kandemir |
T. |
Erkek |
Güçlü soydan gelen kimse.
|
| Kaner |
T. |
Erkek |
Soyu yiğit olsn kimse.
|
| Kanık |
T. |
Erkek |
İnanç, kanı.
|
| Kanıkor |
T. |
Erkek |
Ateşli, canlı yaradılışta olan kimse.
|
| Kanıt |
T. |
Erkek |
Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanı verici belge, delil.
|
| Kansu |
T. |
Erkek |
Soyu su gibi saf ve temiz olan.
|
| Kansun |
T. |
Erkek |
"Kansın, inansın" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Kanturalı |
T. |
Erkek |
Zengin yaşayan.
|
| Kantürk |
T. |
Erkek |
Türk soyundan gelen.
|
| Kanver |
T. |
Erkek |
"Canlılık kat" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Kapagan |
T. |
Erkek |
1. Çokça kapan, alan.2. 691-716 Yılları arasında hüküm sürmüş olan Göktürk kağanı.
|