| Ulaçhan |
T. |
Erkek |
İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar.
|
| Ulaç |
T. |
Erkek |
1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır.
|
| Ukuş |
T. |
Erkek |
1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy.
|
| Uğuz |
T. |
Erkek |
bk. Oğuz
|
| Uğut |
T. |
Erkek |
1. Baygın, kendinden geçmiş. 2. Renksiz, solgun. 3. Kuru. 4. Yağmuru bol yılların buğdayı.
|
| Uğuş |
T. |
Kız/Erkek |
bk. Ukuş
|
| Uğurtay |
T. |
Erkek |
Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
|
| Uğurtan |
T. |
Kız/Erkek |
Tan vakti gibi uğurlu olan.
|
| Uğursoy |
T. |
Kız/Erkek |
Uğurlu soydan gelen kimse.
|
| Uğurser |
T. |
Kız |
"Uğur dağıt" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Uğursay |
T. |
Erkek |
"Uğur olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Uğursan |
T. |
Erkek |
Uğuruyla tanınan kimse.
|
| Uğursal |
T. |
Kız/Erkek |
"Uğur dağıt, uğur sal" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Uğurol |
T. |
Erkek |
"Mutlu ve bereket getir" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Uğurlubey |
T. |
Erkek |
Uğurlu bey.
|
| Uğurlubay |
T. |
Erkek |
Uğurlu- kimse.
|