Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Tuyuğ | T. | Erkek | Şiir, şarkı, türkü. |
Tuygun | T. | Erkek | 1. Genç, güçlü. 2. Çılgın, şımarık. 3. Duygulu, hassas. |
Tuyan | T. | Erkek | 1. Semiz, şişman. 2. Zengin. 3. Kibirli, gururlu. |
Tutuş | T. | Erkek | 1. Çekişme, tartışma. 2. Savaş, mücadele. 3. Tamam, hepsi, bütün. |
Tutun | T. | Erkek | Ev, aile. |
Tutuk | T. | Erkek | 1. Akıcı, rahat konuşamayan.2. Eski işlevini göremez duruma gelmiş. 3. Kısılmış, tutulmuş, kesik. 4. Kapalı, tıkalı. 5. Çekingen, sıkılgan. 6. Sıkıntılı. |
Tutuhan | T. | Erkek | Rehin alan hükümdar. |
Tutu | T. | Erkek | Rehin. |
Tutkun | T. | Kız/Erkek | 1. Gönül vermiş.2. Bir şeye alışmış, bağlanmış, düşkün. |
Tutku | T. | Erkek | 1. İrade ve yargıları aşan güçlü bir coşku, ihtiras.2. Güçlü istek ve eğilimin yöneldiği amaç. |
Tuter | T. | Erkek | "Yiğitliği, cesareti sürdür" anlamında kullanılan bir ad. |
Tutel | T. | Erkek | "El tut, yardım et" anlamında kullanılan bir ad. |
Turna | T. | Kız | Turnagillerden, Avrupa ve Kuzey Afrika'da toplu olarak yaşayan, göçebe, iri bir kuş |
Turkan | T. | Erkek | Koruyucu, muhafız. |
Turhan | T. | Erkek | 1. Soylu ve seçkin kimse. 2. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kişi. |
Turgut | T. | Erkek | Konut, oturulacak yer. |