| Uça |
T. |
Erkek |
bk. Uca
|
| Uç |
T. |
Erkek |
1. Son, nihayet. 2. Kıyı, kenar. 3. Sınır, hudut. 4. Neden, sebep.
|
| Ucatekin |
T. |
Erkek |
UYücelikte eşsiz kimse.
|
| Ucaer |
T. |
Erkek |
Değerli, yüce kimse.
|
| Uca |
T. |
Erkek |
1. Sırt, arka. 2. Yüksek, yüce.
|
| Tüzüntürk |
T. |
Kız/Erkek |
Soylu, asil Türk.
|
| Tüzünkan |
T. |
Kız/Erkek |
Soylu, asil kandan gelen.
|
| Tüzüner |
T. |
Kız/Erkek |
Soylu kimse.
|
| Tüzünalp |
T. |
Erkek |
Yumuşak başlı, asil, sakin yiğit.
|
| Tüzün |
T. |
Kız/Erkek |
Yumuşak huylu, sakin, soylu, asil kimse.
|
| Tüzmen |
T. |
Erkek |
bk. Tüzemen
|
| Tüzemen |
T. |
Erkek |
1. Adaletli kimse. 2. Yasa adamı, hukukçu.
|
| Tüzel |
T. |
Kız/Erkek |
Tüzeye uygun, hukuksal.
|
| Tüzeer |
T. |
Erkek |
Adaletli kimse.
|
| Tüze |
T. |
Kız/Erkek |
Adalet, hukuk.
|
| Türkyılmaz |
T. |
Erkek |
Azimli, yılmayan Türk.
|