| Yalım |
T. |
Erkek |
1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb.nin kesici yüzü. 3. Kaya. 4. Sarp yer, uçurum. 5. Şimşek. 6. Kuvvet, kudret. 7. Orun, derece. 8. Çalım, gurur; onur.
|
| Yalgınay |
T. |
Erkek |
Alev gibi parlayan kimse.
|
| Yalgın |
T. |
Erkek |
1. Serap, ılgın. 2. Alev.
|
| Yalgı |
T. |
Erkek |
1. Büyü, sihir. 2. Yalnız.
|
| Yaldız |
T. |
Kız |
Bir şeye altın veya gümüş görünümü vermek için kullanılan sıvı veya yaprak durumundaki altın, gümüş veya bunların benzeri madde.
|
| Yaldırım |
T. |
Erkek |
bk. Yıldırım
|
| Yaldırak |
T. |
Erkek |
bk. Yaltırak
|
| Yalçuk |
T. |
Kız/Erkek |
1. Parlak, parlayan. 2. Elçi.
|
| Yalçınkaya |
T. |
Erkek |
Sert, güçlü kimse.
|
| Yalçıner |
T. |
Erkek |
Sert kimse.
|
| Yalçın |
T. |
Erkek |
1. Dik, sarp. 2. Düz, kaygan. 3. Parlak, cilalı.
|
| Yalazay |
T. |
Kız/Erkek |
Alev gibi parlak olan.
|
| Yalazan |
T. |
Kız/Erkek |
Şimşek.
|
| Yalazalp |
T. |
Erkek |
Alev gibi parlak yiğit.
|
| Yalazakan |
T. |
Erkek |
Alevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.
|
| Yalazahan |
T. |
Erkek |
Alevli, coşkulu hükümdar.
|