Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Varal | T. | Erkek | "Git ve al" anlamında kullanılan bir ad. |
Üzer | T. | Erkek | 1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. 4. Can sıkıcı, üzücü. |
Üzek | T. | Erkek | bk. Özek |
Üz | T. | Erkek | 1. Yüz. 2. Ovalık, düzlük. 3. Katı, sert. 4. Sağır. |
Üye | T. | Erkek | Herhangi bir topluluğu oluşturan bireylerden her biri. |
Ütügen | T. | Erkek | Üşüyen,çok üşüyen. |
Üstüngü | T. | Erkek | En üstteki, en yüksekteki. |
Üstüner | T. | Erkek | Seçkin, başarılı kimse. |
Üstünbay | T. | Erkek | Seçkin, başarılı kimse. |
Üstün | T. | Erkek | 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla. |
Üstol | T. | Erkek | "Değerli ol, yücel" anlamında kullanılan bir ad. |
Üster | T. | Erkek | Saygın, değerli kimse. |
Üstel | T. | Erkek | Yüce, saygın kimse. |
Üstek | T. | Erkek | Yüksek, yüce. |
Üstay | T. | Erkek | Ay gibi yüksek, yüce. |
Üsgen | T. | Erkek | 1. Yüksek. 2. Gelişmiş. 3. Birine göre yüksek aşamada olan kimse. |