| Üs |
T. |
Erkek |
1. Üst. 2. Asıl, kök.
|
| Üründübay |
T. |
Erkek |
Seçkin nitelikli, saygın kimse.
|
| Üründü |
T. |
Erkek |
Seçilmiş, seçkin.
|
| Ürünay |
T. |
Kız |
Çok parlak, çok aydınlık olan.
|
| Ürün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Doğadan elde edilen, üretilen yararlı şey. 2. Yapıt, eser. 3. Sık orman. 4. Çokluk, bolluk.
|
| Ürper |
T. |
Kız |
Titreme, titreyiş.
|
| Ürpek |
T. |
Kız |
1. Ürperen, ürpermiş. 2. Mazı ağaçlarının üstündeki tüylü nesne.
|
| Ürkün |
T. |
Erkek |
Korku, çekingenlik.
|
| Ürkmez |
T. |
Erkek |
Korkmaz, yılmaz.
|
| Ürgün |
T. |
Erkek |
bk. Ürkün
|
| Üresin |
T. |
Erkek |
"Çoğalsın, soyu genişlesin" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Üren |
T. |
Erkek |
1. Kurak, susuz yer. 2. Şimşek. 3. Soy.
|
| Ürem |
T. |
Erkek |
Artma, çoğalma, faiz.
|
| Ürek |
T. |
Erkek |
1. Çok üreyen, çoğalan. 2. Eli çabuk, çok iş çıkaran, hızlı. 3. At, kısrak sürüsü.
|
| Ünyay |
T. |
Erkek |
"Ününü yay, ünün duyulsun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ünvermiş |
T. |
Erkek |
Tanınmış, ünlü kimse.
|