Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Yetkiner | T. | Erkek | Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin kimse. |
Yetkin | T. | Kız/Erkek | Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin. |
Yetişen | T. | Erkek | Ulaşan, kavuşan. |
Yetişal | T. | Erkek | "Yetiş de al" anlamında kullanılan bir ad. |
Yetiş | T. | Erkek | "Amacına ulaş, isteğine kavuş" anlamında kullanılan bir ad.. |
Yetik | T. | Erkek | 1. Yetişmiş, erginleşmiş, büyümüş. 2. Bilgili, olgun. 3. Güç işleri başaran, becerikli. 4. Delikanlı. 5. İri, büyük. |
Yeterkız | T. | Kız | Arka arkaya doğan kız çocuklarından sonra erkek çocuk olması dileğiyle verilen bir ad. |
Yeter | T. | Kız/Erkek | Sonuncu olması istenen çocuklara verilen bir ad. |
Yetener | T. | Erkek | Olgun erkek. |
Yeten | T. | Erkek | 1. Yetişen, ulaşan. 2. Olgun, olgunlaşan 3. Süresi dolan, günü gelen. 4. Tüm canlılar, herkes. |
Yeşne | T. | Kız/Erkek | Şimşek, yıldırım. |
Yeşil | T. | Kız/Erkek | 1. San ile mavinin karışımından oluşan, çoğu bitki yapraklarında görülen renk. 2. Genç, taze. |
Yesügey | T. | Erkek | Cengiz Han´ın babası. Kubilay Han´ın kardeşi olan Türk-Moğol hükümdarı. |
Yertan | T. | Erkek | Şaşılacak kadar güzel olan yer. |
Yersel | T. | Erkek | Yerle ilgili, yere ait. |
Yerik | T. | Erkek | Uygun, elverişli, yaraşan. |