| Tutun |
T. |
Erkek |
Ev, aile.
|
| Tutuk |
T. |
Erkek |
1. Akıcı, rahat konuşamayan.2. Eski işlevini göremez duruma gelmiş. 3. Kısılmış, tutulmuş, kesik. 4. Kapalı, tıkalı. 5. Çekingen, sıkılgan. 6. Sıkıntılı.
|
| Tutuhan |
T. |
Erkek |
Rehin alan hükümdar.
|
| Tutu |
T. |
Erkek |
Rehin.
|
| Tutkun |
T. |
Kız/Erkek |
1. Gönül vermiş.2. Bir şeye alışmış, bağlanmış, düşkün.
|
| Tutku |
T. |
Erkek |
1. İrade ve yargıları aşan güçlü bir coşku, ihtiras.2. Güçlü istek ve eğilimin yöneldiği amaç.
|
| Tuter |
T. |
Erkek |
"Yiğitliği, cesareti sürdür" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Tutel |
T. |
Erkek |
"El tut, yardım et" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Turkan |
T. |
Erkek |
Koruyucu, muhafız.
|
| Turhan |
T. |
Erkek |
1. Soylu ve seçkin kimse. 2. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kişi.
|
| Turgut |
T. |
Erkek |
Konut, oturulacak yer.
|
| Turgay |
T. |
Erkek |
Boz renkli, küçük, ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, toygar.
|
| Turcan |
T.+Far. |
Erkek |
Genç, delikanlı.
|
| Turbay |
T. |
Erkek |
Genç kimse.
|
| Turay |
T. |
Erkek |
Ay gibi güzel genç.
|
| Turatekin |
T. |
Erkek |
Tuğralı hükümdar.
|