| Türk |
T. |
Erkek |
1. Güç, kuvvet. 2. Güzel, civan. 3. Türk soyundan gelen halk. 4. Adam, insan.
|
| Türgün |
T. |
Erkek |
Günün töresi.
|
| Türev |
T. |
Erkek |
Oluşan, ortaya çıkan, türeyen.
|
| Türemen |
T. |
Erkek |
Yasa adamı, hukukçu.
|
| Türeli |
T. |
Erkek |
Güzel.
|
| Türel |
T. |
Erkek |
Hukukla ilgili, hukuksal.
|
| Türek |
T. |
Erkek |
Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı.
|
| Türehan |
T. |
Erkek |
Törelere bağlı hükümdar.
|
| Türe |
T. |
Erkek |
1. Görenek, gelenek, töre. 2. Subay, komutan. 3. Hak ve hukuka uygunluk, adalet.
|
| Türabi |
Ar. |
Erkek |
Topraktan yaratılmış.
|
| Tüney |
T. |
Erkek |
1. Öğle güneşi alan yer. 2. Güneş battıktan sonraki zaman. 3. Güneşli yer.
|
| Tüner |
T. |
Erkek |
Gece adamı.
|
| Tünaydın |
T. |
Kız/Erkek |
Akşamları söylenen iyi dilek ve selâmlama sözü.
|
| Tünay |
T. |
Kız/Erkek |
Gece ve ay.
|
| Tünal |
T. |
Erkek |
"Geceleyin al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Tünak |
T. |
Erkek |
Işıklı, mehtaplı gece.
|