| Usbay |
T. |
Erkek |
Akıllı, saygın kişi.
|
| Usalp |
T. |
Erkek |
Akıllı yiğit.
|
| Usalan |
T. |
Erkek |
Akıl alan, akıllı.
|
| Usal |
T. |
Erkek |
1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz.
|
| Us |
T. |
Erkek |
1. Akıl, zekâ. 2. Yarar, çıkar. 3. Sessiz, yavaş.
|
| Uruz |
T. |
Erkek |
Hedef, amaç.
|
| Uruş |
T. |
Erkek |
Çarpışma, savaş, mücadele.
|
| Urungu |
T. |
Erkek |
Savaşçı, savaşkan.
|
| Urundu |
T. |
Erkek |
1. Seçkin, seçilmiş. 2. Hayırlı.
|
| Urun |
T. |
Erkek |
bk. Orun
|
| Uruk |
T. |
Erkek |
1. Tane, tohum.2. Nesil, kuşak, soy.
|
| Urluk |
T. |
Erkek |
1. Aile, soy sop. 2. Tohum.
|
| Urkan |
T. |
Erkek |
Şehirli bir soydan gelen kimse.
|
| Urı |
T. |
Erkek |
1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü.
|
| Urhan |
T. |
Erkek |
Şehir, kale hükümdarı.
|
| Urgun |
T. |
Erkek |
1. Vurulan, vurulmuş. 2. Vurgun, âşık. 3. Gizli.
|