Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ötüken | T. | Erkek | 1. Oğuz Destanı'nda Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık, kutsal bölge. 2. Moğ. Yer ilahesi. |
Ötnü | T. | Erkek | Yalvarma, dileme, isteme, rica. |
Öryürek | T. | Erkek | Güçlü, korkusuz. |
Örüner | T. | Erkek | Açık tenli kimse. |
Öründü | T. | Erkek | Seçkin, seçilmiş, beğenilen. |
Örün | T. | Kız/Erkek | 1. Açık renkli, beyazımsı. 2. Gökyüzünün açık, aydınlık durumu. 3. Çadırın tepesinde, aydınlanma için bırakılan açıklık. 4. Pencere. |
Örük | T. | Erkek | 1. Yüksek, yüce. 2. Uzun zaman, sonsuzluk.3. Huy, tabiat. |
Örtay | T. | Erkek | Değerli, saygın kişi. |
Örtaş | T. | Erkek | Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi. |
Örtan | T. | Erkek | Tan vaktinde doğmuş değerli kişi. |
Örskan | T. | Erkek | Sağlam bir soydan gelen kimse. |
Örsel | T.+Ar. | Erkek | Sel gibi çağlayan değerli kimse. |
Örsay | T. | Erkek | "Yüce olarak kabul et" anlamında kullanılan bir ad. |
Örsan | T. | Erkek | Yüce adı olan. |
Örs | T. | Erkek | Üzerinde maden dövülen, çelik yüzeyli demir kütle. |
Örnek | T. | Kız/Erkek | 1. Benzeri yapılacak olan, benzetilmek istenen şey. 2. Durumu ve niteliği benimsenmeye değer kimse. |