| Oymak |
T. |
Erkek |
1. Birçok boydan oluşan, göçebe veya yerleşik topluluk, aşiret. 2. İzcilikte küçük birlik. 3. Semt, mahalle. 4. Arazinin alçak, çukur yeri. 5. Hısım, akraba.
|
| Oykut |
T. |
Erkek |
Kutlu, mutlu düşünceye sahip olan.
|
| Oykan |
T. |
Erkek |
bk. Oyhan
|
| Oyhan |
T. |
Erkek |
Görüş, düşünce sahibi hükümdar.
|
| Oybozan |
T. |
Erkek |
Görüşe, düşünceye karşı çıkan.
|
| Oyalp |
T. |
Erkek |
Görüş, düşünce sahibi yiğit.
|
| Oyal |
T. |
Erkek |
"Düşüncesine başvur" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Oy |
T. |
Erkek |
1. Düşünce, görüş. 2. Bir sorunla ilgili düşünceyi işaret, söz veya yazıyla belirtme.
|
| Otuk |
T. |
Erkek |
1. Çakmak. 2. Çakmak taşı.
|
| Otay |
T. |
Erkek |
Ateş renginde ay.
|
| Otaran |
T. |
Erkek |
1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen.
|
| Otamış |
T. |
Erkek |
İyileştiren, sağaltan.
|
| Otakçı |
T. |
Erkek |
1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er.
|
| Otak |
T. |
Erkek |
bk. Otağ
|
| Otağ |
T. |
Erkek |
Büyük ve süslü çadır.
|
| Otacı |
T. |
Erkek |
Hekim, doktor.
|