Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Öngül | T.+Far. | Kız/Erkek | İlk çocuğa verilen bir ad. |
Öngü | T. | Erkek | 1. İlk, önce, önceki. 2. Direnme, inat. |
Öngören | T. | Erkek | İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davranan. |
Öngör | T. | Erkek | "İleriyi düşünerek, göz önünde tutarak davran" anlamında kullanılan bir ad. |
Öngen | T. | Erkek | Başarı, zafer. |
Öngel | T. | Erkek | Ağırbaşlı kimse. |
Öngay | T. | Erkek | Jüpiter gezegeni. |
Öney | T. | Kız/Erkek | Önde olan, önde gelen, üstün. |
Öneş | T. | Erkek | 1. Rehber, kılavuz. 2. İnat. |
Öneri | T. | Erkek | Öne sürülen görüş, düşünce, teklif. |
Öner | T. | Kız/Erkek | Önde gelen, başta gelen kimse. |
Önen | T. | Erkek | Hak, adalet. |
Önemli | T. | Erkek | Önemi olan, değerli. |
Önel | T. | Erkek | Bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühlet. |
Öndünç | T. | Erkek | 1. Haberci. 2. Başta olan. |
Öndeş | T. | Erkek | Yol gösteren, rehber, kılavuz. |