| Özgün |
T. |
Kız/Erkek |
1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan.
|
| Özgüleç |
T. |
Erkek |
Güler yüzlü, içten gülen kimse.
|
| Özgüç |
T. |
Erkek |
Özü güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Özgü |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan.
|
| Özgiray |
T. |
Erkek |
Gerçek hükümdar.
|
| Özger |
T. |
Erkek |
İyi, güzel,cana yakın kimse.
|
| Özgener |
T. |
Erkek |
Özü geniş, rahat, sakin kimse.
|
| Özgenç |
T. |
Erkek |
Özü genç kimse.
|
| Özgenay |
T. |
Erkek |
Özü geniş, rahat, sakin kimse.
|
| Özgenalp |
T. |
Erkek |
Özü geniş, rahat, sakin yiğit.
|
| Özgen |
T. |
Kız/Erkek |
Özü geniş, rahat, sakin kimse.
|
| Özgeer |
T. |
Erkek |
İyi, güzel, cana yakın erkek.
|
| Özgeci |
T. |
Erkek |
Kişisel yarar gözetmeden başkasına yararlı olmaya çalışan kimse.
|
| Özgebay |
T. |
Erkek |
İyi, güzel, yürekli erkek.
|
| Özge |
T. |
Kız/Erkek |
1. Başka. 2. Yabancı. 3. İyi, güzel. 4. Şakacı. 5. Cana yakın, sıcakkanlı.6. Yürekli, gözü pek.
|
| Özertem |
T. |
Erkek |
Gerçekten erdemli olan kimse.
|