Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özdoğan | T. | Erkek | Öz kardeş. |
Özdoğal | T. | Erkek | Gerçekten doğal olan. |
Özdoğa | T. | Erkek | Gerçek doğa. |
Özdinçer | T. | Erkek | Özü canlı olan kişi. |
Özdinç | T. | Erkek | Özü canlı olan kimse. |
Özdilmaç | T. | Erkek | Güvenilir çevirmen. |
Özdilek | T. | Kız/Erkek | Candan dilenen dilek. |
Özdil | T.+Far. | Erkek | İçten, samimi dost. |
Özdeş | T. | Kız/Erkek | Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan. |
Özdener | T. | Kız/Erkek | Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. |
Özden | T. | Kız/Erkek | 1. Soyca temiz, köleliği olmayan özgür kimse. 2. Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili. 3. Suların geçtiği yer, su geçidi. 4. Özsu. |
Özdemir | T. | Erkek | Özü demir gibi güçlü olan kimse. |
Özdel | T. | Erkek | Hediye. |
Özdek | T. | Erkek | 1. Temel, esas, kök. 2. İç, öz, çekirdek. 3. Madde. |
Özdeğer | T. | Erkek | Özü değerli olan kimse. |
Özdamar | T. | Erkek | Özünde inatçılık olan kimse. |