Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Duygu | T. | Kız/Erkek | Kimi nesne, olay ya da kişilerin insanın iç dünyasında uyandırdığı izlenim, his. |
Duşize | Far. | Kız | El değmemiş kız. |
Durukadın | T. | Kız | Özü temiz kadın. |
Durugül | T.+Far. | Kız | Özü temiz güzel kadın. |
Duru | T. | Kız/Erkek | Bulanık olmayan, temiz, berrak, saf. |
Dursune | T. | Kız | Son olması istenen kız çocuklarına verilen adlardandır. |
Durkız | T. | Kız | "Artık çocuğun olmasın" anlamında kullanılan bir ad. |
Durkadın | T. | Kız | "Artık çocuğun olmasın" anlamında kullanılan bir ad. |
Durdu | T. | Kız/Erkek | Uzun ömürlü olması, yaşaması istenen çocuklara verilen bir ad. |
Durcan | T.+Far. | Kız | "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Duhter | Far. | Kız | Kız. |
Duhan | Ar. | Kız | 1. Kur'an-ı Kerim'de bir sure adı. 2. Duman. |
Duduhan | T.+Far. | Kız | Abla, kardeş. |
Dudubikem | T.+Far. | Kız | "Evlenmemiş ablam, kardeşim" anlamında kullanılan bir ad. |
Dudu | Far. | Kız | 1. Hanım. 2. Abla. 3. Küçük kardeş. |
Dönüş | T. | Kız | Dönme işi, dönme. |