| Dilhayat |
Ar.+Far. |
Kız |
Gönül canlılığı.
|
| Dilhan |
Far. |
Kız |
Gönülden söyleyen, içten konuşan kimse.
|
| Dilge |
T. |
Kız/Erkek |
Güzel konuşan, hoşsohbet kimse.
|
| Dilfiruz |
Far. |
Kız |
Gönle ferahlık veren, sevindiren.
|
| Dilfigâr |
Far. |
Kız |
Gönlü yaralı olan, âşık.
|
| Dilfeza |
Far. |
Kız |
Gönlü genişleten, gönlü artıran.
|
| Dilferah |
Far. |
Kız |
Gönlü ferah, sevinçli.
|
| Diler |
T. |
Kız/Erkek |
İsteyen, dilekte bulunan, dileyen.
|
| Dilem |
T.+Far. |
Kız |
Gönül ilacı.
|
| Dilek |
T. |
Kız |
Dilenen, istenen şey.
|
| Dilege |
T. |
Kız |
Güzel ve düzgün konuşan.
|
| Dilefruz |
Far. |
Kız |
Yürek yandıran, sevimli.
|
| Dilderen |
T.+Far. |
Kız |
Sevgi toplayan, gönül alan, beğenilen.
|
| Dildar |
Far. |
Kız |
Birinin gönlünü almış, sevgili.
|
| Dildade |
Far. |
Kız |
Gönül vermiş, âşık.
|
| Dilbu |
Far. |
Kız |
Gönül kokusu.
|