| Dinçay |
T. |
Kız/Erkek |
Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
|
| Dilşikâr |
Far. |
Kız |
Gönül avlayan.
|
| Dilşen |
T.+Far. |
Kız |
Gönlü şen, sevinçli.
|
| Dilşat |
Far. |
Kız |
Gönlü hoş, sevinçli.
|
| Dilşah |
Far. |
Kız |
Gönül şahı, sevgili.
|
| Dilsuz |
Far. |
Kız |
Gönül yakan, yürek yakan.
|
| Dilsitan |
Far. |
Kız |
Gönül alan güzel.
|
| Dilsaz |
Far. |
Kız |
Gönül yapan, tatlı davranan.
|
| Dilsafa |
Ar.+Far. |
Kız |
Gönlü şen, rahat, dertsiz.
|
| Dilrüba |
Far. |
Kız |
Gönül kapan.
|
| Dilnur |
Ar.+Far. |
Kız |
Gönlü nurlu.
|
| Dilnişin |
Far. |
Kız |
Gönülde yer tutan, hoş, güzel.
|
| Dilmen |
T. |
Kız/Erkek |
Dil bilen, güzel söz söyleyen.
|
| Dilman |
T. |
Kız |
bk. Dilmen.
|
| Dilhuş |
Far. |
Kız |
Gönlü hoş, yüreği rahat.
|
| Dilhun |
Far. |
Kız |
İçi kan ağlayan.
|