Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Oksay | T. | Erkek | "Okları hazırla" anlamında kullanılan bir ad. |
Oksar | T. | Erkek | "Okunu hazırla" anlamında kullanılan bir ad. |
Oksalmış | T. | Erkek | Ok atmış, ok fırlatmış kimse. |
Oksaldı | T. | Erkek | "Ok attı, fırlattı" anlamında kullanılan bir ad. |
Oksal | T. | Erkek | "Ok at" anlamında kullanılan bir ad. |
Okman | T. | Erkek | 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu. |
Okkan | T. | Erkek | Hareketli ve güçlü soydan gelen kimse. |
Okhan | T. | Erkek | Hareketli, güçlü hükümdar. |
Okgüçlü | T. | Erkek | Ok gibi çevik, hızlı ve güçlü olan kimse. |
Okgüç | T. | Erkek | Ok gibi güçlü ve hızlı kimse. |
Okergin | T. | Erkek | Hareketli, canlı olgun kimse. |
Oker | T. | Erkek | Hızlı, canlı, hareketli kimse. |
Okdemir | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Okdağ | T. | Erkek | Dağlarda gezen okçu. |
Okçun | T. | Erkek | 1. Uzak, öte.2. Uzakta bulunan. |
Okcan | T.+Far. | Erkek | Canlı, hareketli, canı tez. |