| Çelikhan |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli hükümdar.
|
| Çelikiz |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikkan |
T. |
Erkek |
Güçlü soydan gelen kimse.
|
| Çelikkanat |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikkaya |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikkol |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çeliköz |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çeliksu |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çeliktan |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çeliktaş |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikten |
T.+Far. |
Erkek |
Çelik gibi güçlü, sağlam, dayanıklı kimse.
|
| Çeliktürk |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli Türk.
|
| Çelikyay |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Çelikyürek |
T. |
Erkek |
Cesur, soğukkanlı kimse.
|
| Çelim |
T. |
Erkek |
1. Güç, kuvvet. 2. Tavır, çalım.
|
| Çeltik |
T. |
Erkek |
1. Kabuğu ayıklanmış pirinç. 2. Dokunaklı söz. 3. Çoban yamağı.
|