Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Çin | T. | Erkek | 1. Gerçek, gerçeklik, doğru. 2. Omuz. 3. Üzerinde çok meyve bulunan dal. 4. Soylu, öz, katıksız. |
Çinel | T. | Kız/Erkek | Doğru, dürüst, namuslu kimse. |
Çiner | T. | Erkek | Doğru, dürüst, namuslu kimse. |
Çinerk | T. | Erkek | Doğru yolda kullanılan güç. |
Çingiz | T. | Erkek | bk. Cengiz |
Çinkılıç | T. | Erkek | Gerçek savaşçı. |
Çintan | T. | Erkek | Sabah vakti. |
Çintay | T. | Erkek | Soylu at. |
Çinuçin | T. | Erkek | Üstün, galip, zafer kazanmış. |
Çiray | T. | Erkek | Yüz, surat. |
Çoban | Far. | Erkek | Koyun, keçi, inek gibi hayvanları güdüp otlatan kimse. |
Çoğa | T. | Erkek | 1. Çocuk. 2. Yavru. |
Çoğahan | T. | Erkek | Küçük yaşta hükümdar olmuş kimse. |
Çoğan | T. | Erkek | Kökü ve dalları sabun gibi köpüren bir bitki, çöven. |
Çoğaş | T. | Erkek | Güneş. |
Çoğay | T. | Erkek | bk. Çokay |