| İpek |
T. |
Kız |
1. Bir tür böceğin ördüğü kozadan elde edilen ve kumaş yapımında kullanılan ince parlak tel ve bundan yapılan kumaş. 2. Zarif, kibar, ince.
|
| İpekel |
T. |
Kız |
Nazik, zafir, kibar kimse.
|
| İpekten |
T.+Far. |
Kız |
Teni ipek gibi yumuşak olan.
|
| İrem |
Ar. |
Kız |
1. Cennete benzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçen mutluluk simgesi olan şehir veya bahçe.3. Eşi benzeri olmayan, özel ve heybetli olan.
|
| İrfan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bilme, anlama. 2. Kültür, ekin. 3. Tasavvufta evrenin sırlarını bilme gücü.
|
| İrfaniye |
Ar. |
Kız |
İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
|
| İrgün |
T. |
Kız |
Sabahın erken saatleri.
|
| İris |
Yun. |
Kız |
1. Mitolojide geçen, Tanrıların elçisi ve gökkuşağının simgesi olarak bilinen kızın adı. 2. Çiçek adı. 3. Gözün bir tabakası.
|
| İsabet |
Ar. |
Kız |
1. Rast gelme, yerini bulma. 2. Doğru bir fikir söyleme.
|
| İsen |
T. |
Kız |
Esen, esenlikte olan.
|
| İsenbike |
T. |
Kız |
Esenlikte olan kadın.
|
| İsenkutluğ |
T. |
Kız |
Esenlikte ve uğurlu olan.
|
| İslim |
Far. |
Kız |
1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buhar.
|
| İslimî |
Far. |
Kız |
1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buharlı.
|
| İsmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Masumluk, günahsızlık, temizlik. 2. Haramdan çekinme, namus.
|
| İsmican |
T.+Ar.+Far. |
Kız |
Adı da kendi gibi sevimli olan.
|