| Çakırer |
T. |
Erkek |
Cesur, yiğit kimse.
|
| Çakmak |
T. |
Erkek |
1. Taşa vurulup kıvılcım çıkaran çelik parçası. 2. Tutuşturma aygıtı.
|
| Çakman |
T. |
Erkek |
Amacına erişen, ulaşan kimse
|
| Çakmur |
T. |
Erkek |
1. Yarı uykulu bakış. 2. Sert taş 3. Pinti.
|
| Çalapkulu |
T. |
Erkek |
Tanrı kulu.
|
| Çalapöver |
T. |
Erkek |
Tanrı över.
|
| Çalapverdi |
T. |
Erkek |
Tanrı verdi.
|
| Çalgan |
T. |
Erkek |
Yatağı taşlık olan ve gürültüyle akan su.
|
| Çalıkbey |
T. |
Erkek |
Sağlığı yerinde olmayan bey.
|
| Çalım |
T. |
Kız/Erkek |
1. Gösterişli tavır, kurulma. 2. Kılıcın keskin tarafı. 3. İlgi. 4. Vuruş.
|
| Çalın |
T. |
Erkek |
1. Ateş çakmağı. 2. Çiy, kırağı.
|
| Çalış |
T. |
Erkek |
1. Çelme, güreş. 2. Çarpışma, cenk, savaş.
|
| Çalışkan |
T. |
Kız/Erkek |
Çok çalışan, çalışmayı seven.
|
| Çalkan |
T. |
Erkek |
Su birikintisi.
|
| Çalkara |
T. |
Erkek |
Doğan türünden bir kuş.
|
| Çalkın |
T. |
Erkek |
Alev.
|