Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Çağanak | T. | Erkek | Körfez, liman. |
Çağatay | T. | Erkek | 1. Yavru at, tay.2. Cengiz Hanın oğlu. |
Çağay | T. | Erkek | Çağın parlak ve aydın bireyi. |
Çağbay | T. | Erkek | Çağın zengini olan kimse. |
Çağdaş | T. | Kız/Erkek | 1. Aynı çağda yaşayan. 2. Bulunulan çağın koşullarına uygun olan. 3. Yaşıt. |
Çağıl | T. | Kız/Erkek | 1. Çağla ilgili. 2. Çakıl. 3. Çağla. |
Çağıltı | T. | Erkek | Suyun akarken, taşlara, kayalara çarparak çıkardığı ses. |
Çağın | T. | Kız/Erkek | Yıldırım, şimşek. |
Çağır | T. | Erkek | 1. Şıra. 2. Çakır. 3. Dar yol, küçük yol. |
Çağkan | T. | Erkek | Canlı, dinamik, çalışkan kimse. |
Çağla | T. | Kız/Erkek | 1. Badem, kayısı, erik gibi çekirdekli yemişlerin ham durumu. 2. "Coşkulu ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Çağlak | T. | Kız/Erkek | 1. Şelale, çağlayan. 2. Yırtıcı kuş, çaylak. |
Çağlam | T. | Erkek | Çağlayan. |
Çağlan | T. | Erkek | Bir ırmağın denize kavuştuğu yer. |
Çağlar | T. | Kız/Erkek | 1. Çağlayan. 2. Coşkulu, canlı kimse. |
Çağlasın | T. | Kız/Erkek | "Coşsun, çağlasın" anlamında kullanılan bir ad. |