| Cebbar |
Ar. |
Erkek |
bk. Cabbar
|
| Cebe |
Moğ. |
Erkek |
1. Zırh, zırhlı giysi. 2. Savaşla ilgili silah ve araçlar.
|
| Cebealp |
T.+Moğ. |
Erkek |
Zırh gibi sağlam ve dayanıklı yiğit.
|
| Ceben |
T. |
Erkek |
Oğuzların yirmi dört boyundan birinin adı.
|
| Cebesoy |
T.+Moğ. |
Erkek |
Soyu dayanıklı ve sağlam insanlara dayanan kimse.
|
| Cebrail |
Ar. |
Erkek |
1. İş yapabilen melek.2. Allah'a en yakın olan dört melekten, peygamberlere buyruk ve vahiy getirmekle görevli olanı.
|
| Cefa |
Ar. |
Erkek |
Eziyet, sıkıntı, çile.
|
| Celâdet |
Ar. |
Erkek |
Kahramanlık, yiğitlik.
|
| Celâl |
Ar. |
Erkek |
Yücelik, ululuk, değer.
|
| Celâlettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin ululuğu, yüceliği, büyüklüğü.
|
| Celâli |
Ar. |
Erkek |
Yüceliğe mensup.
|
| Celâsun |
Moğ. |
Erkek |
1. Kahraman, cesur, atak delikanlı, yiğit. 2. Genç ve sağlıklı, gürbüz kimse.
|
| Celâyir |
Moğ. |
Erkek |
Moğol ırkının büyük kollarından biri.
|
| Celil |
Ar. |
Erkek |
Ulu, büyük, yüce.
|
| Celilay |
T.+Ar. |
Erkek |
Ulu, yüce ay.
|
| Cem |
Far. |
Erkek |
1. Hükümdar, şah. 2. İran mitolojisinde şarabı bulan. 3. Ar. Toparlanma, bir araya gelme.
|