| Övgünç |
T. |
Kız |
bk. Övünç
|
| Övül |
T. |
Kız/Erkek |
"Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini beğendir, övgü kazan" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Övün |
T. |
Kız/Erkek |
"Başarılarınla, iyi niteliklerinle kendini yücelt" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Övünç |
T. |
Kız/Erkek |
Övünmeye yol açan, övünülecek şey.
|
| Öykü |
T. |
Kız |
1. Ayrıntılarıyla anlatılan olay.2. Hikâye
|
| Öz |
T. |
Kız |
1. Bir kimsenin benliği, manevi varlığı. 2. Bir şeyin temel ögesi. 3. Kan bağı ile bağlı olan, üvey olmayan. 4. Katıksız, arı.
|
| Özak |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, doğru kimse.
|
| Özal |
T. |
Kız/Erkek |
"Özünü al, gerçeğini al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özaltan |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek hükümdar olan kimse.
|
| Özaltın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü altın gibi değerli olan kimse.
|
| Özan |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz kimse.
|
| Özant |
T. |
Kız |
Yeminine bağlı kimse.
|
| Özay |
T. |
Kız/Erkek |
Özü ay gibi temiz, parlak, aydınlık olan kimse.
|
| Özaydın |
T. |
Kız/Erkek |
Özü temiz, aydınlık kimse.
|
| Özaytan |
T. |
Kız |
Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
|
| Özbal |
T. |
Kız/Erkek |
Balın özü gibi tatlı olan kimse.
|