| Nurhayat |
Ar. |
Kız |
Hayat veren ışık, aydınlık.
|
| Nurhilâl |
Ar. |
Kız |
Ay ışığı, parlaklığı.
|
| Nurışık |
T.+Ar. |
Kız |
Işık, aydınlık, parlaklık.
|
| Nurinisa |
Ar. |
Kız |
Kadınlığın nuru, ışığı.
|
| Nuriş |
T. |
Kız |
Nuriye adının halk dilinde bozulmuş biçimi.
|
| Nuriye |
Ar. |
Kız |
Işıklı, aydınlık.
|
| Nurkadın |
T.+Ar. |
Kız |
Aydın, parlak kadın.
|
| Nurkan |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Temiz, aydınlık soydan gelen kimse.
|
| Nurkut |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Işıklı, aydınlık, kutlu, uğurlu kimse.
|
| Nurlan |
T.+Ar. |
Kız |
"Işıklan, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Nurlu |
T.+Ar. |
Kız |
1. Işıklı, aydınlık, parlak. 2. Saygı uyandıran, temiz.
|
| Nurmah |
Ar.+Far. |
Kız |
Ay gibi güzel ve nurlu.
|
| Nurmelek |
Ar. |
Kız |
Melek gibi saf ve temiz güzel.
|
| Nurnigâr |
Ar.+Far. |
Kız |
Işıklı, aydınlık sevgili.
|
| Nurol |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
"Aydınlık ol, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Nuröz |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Özü, içi aydınlık, nurlu olan.
|