Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Öznur | T.+Ar. | Kız/Erkek | Özü ışıklı, aydınlık kimse. |
Özpetek | T. | Kız/Erkek | Gerçek petek. |
Özpınar | T. | Kız/Erkek | Gerçek pınar. |
Özsan | T. | Kız/Erkek | Adı duyulmuş, ünlü. |
Özsel | T. | Kız/Erkek | Özle ilgili, öze ilişkin. |
Özselen | T. | Kız/Erkek | Gerçek haber. |
Özsevi | T. | Kız/Erkek | İçten gelen sevgi. |
Özsu | T. | Kız/Erkek | Bitki ve hayvan dokularında bulunan sulara verilen ad. |
Özten | T. | Kız | Teni düzgün olan. |
Öztuna | T. | Kız/Erkek | bk. Tuna |
Özüm | T. | Kız/Erkek | Kardeş gibi tutulup sevilen kimse. |
Özün | T. | Kız/Erkek | 1. Hakkıyla kazanılmış ün. 2. Şan. |
Özveri | T. | Kız/Erkek | Bir amaç veya kişi için kendi yararlarından vazgeçme, fedakârlık. |
Özyurt | T. | Kız/Erkek | Anayurt. |
Pak | Far. | Kız/Erkek | 1. Temiz, arı. 2. Saf, katışıksız. 3. Kutsal, mübarek. |
Pakize | Far. | Kız | 1. Temiz, lekesiz. 2. Halis, saf. |