Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Oytun | T. | Kız/Erkek | 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova. |
Ödül | T. | Kız/Erkek | 1. Bir başarı karşılığında verilen armağan, mükâfat. 2. Bir iyiliğe karşılık olarak verilen armağan. |
Öge | T. | Kız/Erkek | 1. Çok akıllı. 2. Yaşlı kimse. 3. Bir ulusun büyüğü, ileri geleni. 4. Hekim. 5. Ün, şöhret. |
Öget | T. | Kız/Erkek | 1. Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel. |
Öğün | T. | Kız/Erkek | 1. Zaman, vakit. 2. Kez, defa. 3. Önde, ileride olan. |
Öğüş | T. | Kız/Erkek | Çok, fazla. |
Öğüt | T. | Kız/Erkek | Bir kimseye yapması veya yapmaması gereken şeyler için söylenen söz. |
Öke | T. | Kız/Erkek | bk. Öge |
Ölmez | T. | Kız/Erkek | Uzun ömürlü. |
Ömür | Ar. | Kız/Erkek | Yaşama, yaşayış, hayat. |
Ömürcan | Ar.+Far. | Kız/Erkek | Uzun ömürlü. |
Ömürlü | T.+Ar. | Kız | Uzun yaşayan, uzun ömürlü. |
Önal | T. | Kız/Erkek | "Üstün gel, başta ol" anlamında kullanılan bir ad. |
Önay | T. | Kız/Erkek | Ocak ayında doğan. |
Öncel | T. | Kız/Erkek | 1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlar. |
Önder | T. | Kız/Erkek | 1. Bir topluluğa başkanlık eden kimse. 2. Önde giden, yol gösteren, kılavuz. |