Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İlksel | T.+Ar. | Kız | İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
İlksen | T. | Kız | İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
İlksev | T. | Kız | İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
İlkşen | T. | Kız | İlk doğan kız çocuklara verilen adlardan biri. |
İlkyaz | T. | Kız | İlkbahar. |
İlsu | T. | Kız/Erkek | Ülkenin su gibi sar ve temiz insanı. |
İlşen | T. | Kız | Ülkenin mutlu ve şen insanı. |
İlter | T. | Kız/Erkek | Yurdu koruyan, gözeten, yurtsever kimse. |
İmbat | Yun. | Kız | Denizden esen serin rüzgâr. |
İme | T. | Kız | 1. Çukur, kuytu yer. 2. Bir tür dağ keçisi veya geyik. 3. İlaç, çare, şifa, deva. |
İmece | T. | Kız | Birçok kimsenin el birliğiyle, bir kişinin veya topluluğun işini yapması. |
İmer | T. | Kız/Erkek | Çok zengin, varlıklı. |
İmge | T. | Kız | Zihinde tasarlanan ve gerçekleşmesi özlenen şey, hayal. |
İmren | T. | Kız/Erkek | Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
İnal | T. | Kız/Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kimse. |
İnan | T. | Kız/Erkek | Bir kimse veya şeyin doğruluğunu, büyüklüğünü ve gücünü sarsılmaz bir duygu ile benimseme, iman. |