| Kaniye |
Ar. |
Kız |
1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış.
|
| Karaca |
T. |
Kız/Erkek |
1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
|
| Karadut |
T.+Far. |
Kız |
Siyah renkli dut.
|
| Karagöz |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı
|
| Karakız |
T. |
Kız |
Esmer kız.
|
| Karanfil |
Ar. |
Kız |
Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
|
| Kardan |
T. |
Kız |
Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
|
| Kardelen |
T. |
Kız |
Baharın müjdecisi bir çiçek.
|
| Karsel |
T.+Ar. |
Kız |
Karın erimesiyle oluşan sel.
|
| Karyağdı |
T. |
Kız |
Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
|
| Kâşife |
Ar. |
Kız |
Bulan, keşfeden, bulucu.
|
| Kâtibe |
Ar. |
Kız |
Kadın sekreter, kadın kâtip.
|
| Katun |
T. |
Kız |
bk. Kadın
|
| Kayan |
T. |
Kız/Erkek |
1. Akarsu, sel. 2. Yassı, düz, kat kat oluşmuş taşlar.
|
| Kayansel |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Sel gibi taşan, coşan kimse.
|
| Kaymak |
T. |
Kız |
1. Sütün yüzünde toplanan yağlı katman 2. En seçkin, en güzel.
|