Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Jülide | Far. | Kız | Karmakarışık, dağınık, birbirine girmiş. |
Kadam | T. | Kız/Erkek | Dost, arkadaş. |
Kadem | Ar. | Kız/Erkek | 1. Uğur. 2. Ayak. |
Kader | Ar. | Kız/Erkek | 1. Alın yazısı, yazgı. 2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih. |
Kadın | T. | Kız | 1. Erişkin dişi insan. 2. Evlenmiş kız. 3. Eskiden bayan anlamında kullanılan bir san. 4. Analık veya ev yönetimi bakımından gereken erdemleri olan . |
Kadınana | T. | Kız | Deneyimli, yaşlı, saygı gösterilen kadın. |
Kadıncık | T. | Kız | Hanımefendi. |
Kadife | Ar. | Kız | 1. Yüzeyi belirli uzunlukta bırakılmış ham madde lifleriyle kaplı, parlak, yumuşak kumaş.2. Yumuşak, sakin, iyi huylu. |
Kadime | Ar. | Kız | Eski. |
Kadire | Ar. | Kız | Güçlü, kuvvetli. |
Kadriye | Ar. | Kız | Değer, kıymet, onurla ilgili. |
Kamer | Ar. | Kız | Ay. |
Kamertab | Ar.+Far. | Kız | 1. Aydınlık, ışık. 2. Ay ışığı, mehtap. |
Kâmile | Ar. | Kız | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Kâmran | Far. | Kız/Erkek | İsteğine kavuşmuş olan, mutlu. |
Kâmuran | Far. | Kız/Erkek | bk. Kâmran |