| Hayran |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Hayranlık duyan, hayrette kalan. 2. Son derece beğenen, tutkun.
|
| Hayret |
Ar. |
Kız/Erkek |
Şaşkınlık, şaşma.
|
| Hayriye |
Ar. |
Kız |
Hayır ve iyilikle ilgili, uğurlu ve kutlu.
|
| Hayrünnisa |
Ar. |
Kız |
Kadınların hayırlısı, uğurlusu.
|
| Hazal |
T. |
Kız |
Kuruyup dökülen ağaç yaprakları.
|
| Hazan |
Far. |
Kız |
Güz, yaprak dökümü mevsimi, sonbahar.
|
| Hazel |
T. |
Kız |
bk. Hazal
|
| Hazime |
Ar. |
Kız |
İhtiyatlı, akıllı kadın.
|
| Hazin |
Ar. |
Kız |
Hüzünlü, kederli.
|
| Hazine |
Ar. |
Kız |
1. Altın, gümüş, mücevher gibi değerli eşya, servet. 2. Büyük bağlılık duyulan, değer verilen kimse.
|
| Hediye |
Ar. |
Kız |
Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, armağan.
|
| Hemta |
Far. |
Kız |
Benzer, denk, eşit.
|
| Hepgül |
T.+Far. |
Kız |
Her zaman güzel olan kimse.
|
| Hepşen |
T. |
Kız |
Her zaman neşeli ve mutlu olan.
|
| Heves |
Ar. |
Kız |
1. Arzu, istek. 2. Gelip geçici istek.
|
| Heyecan |
Ar. |
Kız/Erkek |
Duygularda meydana gelen coşma, coşkunluk.
|