Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Akpay | T.+Far. | Erkek | Ayağı düzgün, kötü yerlere gitmeyen kimse. |
Altunhan | T. | Erkek | bk. Altunhan |
Baysoy | T. | Erkek | Varlıklı soydan gelen kimse. |
Bilnur | T.+Ar. | Erkek | "Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad. |
Caner | T.+Far. | Erkek | Çok içten, sevilen, sevimli kimse. |
Çavlı | T. | Erkek | 1. Ünlü, şanlı. 2. Henüz ava alıştırılmamış doğan yavrusu. |
Denizmen | T. | Erkek | bk. Denizman |
Dülger | Far. | Erkek | Yapıların tahta işlerini yapan kimse. |
Gençel | T. | Erkek | Genç kimse. |
Günkurt | T. | Erkek | Günei gibi aydın ve parlaklık saçan kimse. |
İlsavun | T. | Erkek | "Ülkeni düşmanlardan koru, savun" anlamında kullanılan bir ad. |
Karamürsel | T. | Erkek | 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaelinin ilçe merkezi. |
Kocaün | T. | Erkek | Meşhur, ünlü kimse. |
Maksum | Ar. | Erkek | Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş. |
Natuk | Ar. | Erkek | Güzel, düzgün konuşan, söz söyleyen. |
Özengin | T. | Erkek | Özü sağlam, dürüst olan kimse. |