Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Bülent | Far. | Erkek | Yüksek, yüce, ulu. |
Altunay | T. | Erkek | bk. Altınay |
Atay | T. | Erkek | Bilinen, tanınmış kimse. |
Aytunç | T. | Erkek | Ay gibi parlak, tunç gibi dayanıklı olan. |
Bayrualp | T. | Erkek | Eskiden beri yiğit olan kimse. |
Bilik | T. | Erkek | 1. Güçlü bir seziş ve görgüden doğan ruh uyanıklığı ve zevk olgunluğu. 2. Akıl, us, hikmet, bilgi. |
Candar | Far. | Erkek | 1. Canlı, diri. 2. Koruyucu, muhafız. |
Çarman | T. | Erkek | Neşeli. |
Denizalp | T. | Erkek | Yiğit denizci. |
Genco | T. | Erkek | Genç sözcüğünden yapılmış bir ad. |
Günışık | T. | Erkek | Güneş ışığı. |
Hikmettin | Ar. | Erkek | Dinin hikmeti. |
İlkün | T. | Erkek | İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri. |
Karakurt | T. | Erkek | Deneyimli esmer kimse. |
Kocademir | T. | Erkek | Güçlü kuvvetli ihtiyar kimse. |
Ar. | Erkek | 1. Hevesli, istekli. 2. Eğik, eğri. | |