| Akpay |
T.+Far. |
Erkek |
Ayağı düzgün, kötü yerlere gitmeyen kimse.
|
| Altunhan |
T. |
Erkek |
bk. Altunhan
|
| Baysoy |
T. |
Erkek |
Varlıklı soydan gelen kimse.
|
| Bilnur |
T.+Ar. |
Erkek |
"Ey aydın kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Caner |
T.+Far. |
Erkek |
Çok içten, sevilen, sevimli kimse.
|
| Çavlı |
T. |
Erkek |
1. Ünlü, şanlı. 2. Henüz ava alıştırılmamış doğan yavrusu.
|
| Denizmen |
T. |
Erkek |
bk. Denizman
|
| Dülger |
Far. |
Erkek |
Yapıların tahta işlerini yapan kimse.
|
| Gençel |
T. |
Erkek |
Genç kimse.
|
| Günkurt |
T. |
Erkek |
Günei gibi aydın ve parlaklık saçan kimse.
|
| İlsavun |
T. |
Erkek |
"Ülkeni düşmanlardan koru, savun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Karamürsel |
T. |
Erkek |
1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaelinin ilçe merkezi.
|
| Kocaün |
T. |
Erkek |
Meşhur, ünlü kimse.
|
| Maksum |
Ar. |
Erkek |
Taksim edilmiş, ayrılmış, bölünmüş.
|
| Natuk |
Ar. |
Erkek |
Güzel, düzgün konuşan, söz söyleyen.
|
| Özengin |
T. |
Erkek |
Özü sağlam, dürüst olan kimse.
|