| Rahi |
Ar. |
Erkek |
1. Rahat, huzurlu, dingin. 2. Far. Yolcu.
|
| Şarbay |
T.+Far. |
Erkek |
Kentli, şehirli kimse.
|
| Tanfer |
T.+Far. |
Erkek |
Şafak vakti gibi aydınlık, güçlü kimse.
|
| Tural |
T. |
Erkek |
Duran, yaşayan.
|
| Uram |
T. |
Erkek |
Büyük, geniş yol.
|
| Yetkiner |
T. |
Erkek |
Gerekli olgunluğa erişmiş, olgun, ergin kimse.
|
| Çingiz |
T. |
Erkek |
bk. Cengiz
|
| Amil |
Ar. |
Erkek |
1. İsteyen, emeli olan. 2. Etken, etmen, sebep, faktör.
|
| Baytimur |
T. |
Erkek |
Zengin ve güçlü kimse.
|
| Biltay |
T. |
Erkek |
"Bunu bil" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Çaykara |
T. |
Erkek |
1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı.
|
| Denli |
T. |
Erkek |
Terbiyeli, saygılı, ölçülü kimse.
|
| Erenler |
T. |
Erkek |
1. Benliğinden sıyrılmış, öz varlığından geçmiş, kendini Allah'a adamış kimseler. 2. Gönül gözüyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimseler. 3. Allah yolunda sırlara ermiş tarikat uluları. 4. Erkekler.
|
| Evgin |
T. |
Erkek |
Aceleci, telaşlı.
|
| Gençtan |
T. |
Erkek |
Sabahın ilk vakti.
|
| Hoşgör |
T.+Far. |
Erkek |
"Anlayışlı, görgülü ol" anlamında kullanılan bir ad.
|