| Muaffak |
Ar. |
Erkek |
bk. Muvaffak
|
| Naşit |
Ar. |
Erkek |
Şiir okuyan, şiir söyleyen, şiir yazan.
|
| Ortaç |
T. |
Erkek |
1. Tepe. 2. Mirasçı. 3. Veliaht.
|
| Rafet |
Ar. |
Erkek |
bk. Refet
|
| Sair |
Ar. |
Erkek |
Seyreden, hareket eden, yürüyen.
|
| Sirmen |
T.+Far. |
Erkek |
Gözü ve gönlü doymuş kimse.
|
| Şaner |
T.+Ar. |
Erkek |
Ünlü kimse.
|
| Tandoğdu |
T. |
Erkek |
Şafak vaktinde doğan kimse.
|
| Tunçsoy |
T. |
Erkek |
Köklü, güçlü soydan gelen kimse.
|
| Unan |
T. |
Erkek |
1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak.
|
| Vecihi |
Ar. |
Erkek |
Güzellik, hoşlukla ilgili.
|
| Adın |
T. |
Erkek |
1. Yabancı. 2. Başka, başkaca.
|
| Akören |
T. |
Erkek |
Temiz, bakımlı şehir.
|
| Altunçağ |
T. |
Erkek |
Altın çağ.
|
| Atıf |
Ar. |
Erkek |
1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen
|
| Candoğan |
T.+Far. |
Erkek |
Yaradılıştan samimi, dost olan kimse.
|