| İltan |
T. |
Erkek |
Ülkenin beğenilen insanı.
|
| Karaörs |
T. |
Erkek |
Kuvveti, güçlü kimse.
|
| Koçaş |
T. |
Erkek |
1. Kılavuz, rehber. 2. Yağmur bulutu.
|
| Malik |
Ar. |
Erkek |
Bir şeye sahip, bir şeyi olan.
|
| Orun |
T. |
Erkek |
1. Özel yer. 2. Önemli bir görevlinin çalıştığı yer, makam. 3. Gizli, habersiz. 4. Huy, yaradılış.
|
| Özerdal |
T. |
Erkek |
Genç kimse.
|
| Sakin |
Ar. |
Erkek |
1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.
|
| Somel |
T. |
Erkek |
Doğru, katışıksız, güçlü eli olan kimse.
|
| Şarık |
Ar. |
Erkek |
Parlak, parlayan.
|
| Tenvir |
Ar. |
Erkek |
Aydınlatma, ışıklandırma.
|
| Turalp |
T. |
Erkek |
Genç, delikanlı yiğit.
|
| Uran |
T. |
Erkek |
Yetenekli, usta, becerikli kimse.
|
| Vefai |
Ar. |
Erkek |
Vefalı, sözünde duran.
|
| Yezdan |
Far. |
Erkek |
1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
|
| Bozhan |
T. |
Erkek |
Yiğit hükümdar.
|
| Adilhan |
Ar. |
Erkek |
Adaletli hükümdar.
|