Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İlal | T. | Erkek | "Ülke al, fethet" anlamında kullanılan bir ad. |
Kâmil | Ar. | Erkek | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Kıray | T. | Erkek | 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya, yol kesen. |
Lâtif | Ar. | Erkek | 1. Hoş, narin, şirin. 2. Yumuşak, nazik. 3. Tanrı adlarındandır |
Nuhkan | T.+Ar. | Erkek | Nuh Peygamber soyundan olan. |
Onan | T. | Erkek | 1. Daha iyi bir duruma giren, mutlu olan. 2. Hastalıktan, dertten kurtulan. |
Saymaner | T. | Erkek | bk. Sayman |
Tekbey | T. | Erkek | Biricik, eşsiz bey. |
Ulaç | T. | Erkek | 1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır. |
Yavuz | T. | Erkek | 1. İyi, güzel. 2. Mert, cesur. 3. Becerikli, hamarat. 4. Yumuşak huylu. |
Abir | Ar. | Erkek | Güzel koku, misk. |
Akdöl | T. | Erkek | Temiz soydan gelen kimse. |
Alper | T. | Erkek | Yiğit, kahraman erkek. |
Aypars | T. | Erkek | bk. Aybars |
Başkaya | T. | Erkek | Önemli, saygın kimse. |
Beycan | T.+Far. | Erkek | Bey gibi olan kimse. |