Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Emin | Ar. | Erkek | 1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Kuşkusu olmayan. |
Eröge | T. | Erkek | "Erkekler övsünler" anlamında kullanılan bir ad. |
Göktunç | T. | Erkek | Sağlam karakterli olan kimse. |
Hamza | Ar. | Erkek | 1. Aslan, güçlü adam. 2. İslam tarihinde Hz. Muhammed'in amcası. |
Kerimhan | T.+Ar. | Erkek | Eli açık, cömert hükümdar. |
Kuday | Far. | Erkek | Tanrı. |
Mengütekin | T. | Erkek | Adı ölümsüzleşmiş hükümdar. |
Mümin | Ar. | Erkek | 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman. |
Oktaş | T. | Erkek | Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse. |
Öztay | T. | Erkek | Özü genç olan kimse. |
Ruhcan | Ar.+Far. | Erkek | Ruh ve can. |
Şeyyat | Ar. | Erkek | 1. Kendini çok yoran, kendini helak eden. 2. Yüze gülücü, iki yüzlü. |
Tayberk | T. | Erkek | Güçlü kuvvetli çocuk. |
Uçar | T. | Erkek | Uçan, uçucu. |
Ünalan | T. | Erkek | Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış. |
Yanal | T. | Erkek | 1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı. |