| Mülâyim |
Ar. |
Erkek |
1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.
|
| Oksever |
T. |
Erkek |
Oku seven.
|
| Önür |
T. |
Erkek |
1. Kendinden önceki, eski. 2. Öne geçen, ileriye giden.
|
| Özşan |
T.+Ar. |
Erkek |
Özü şanlı olan kimse.
|
| Sâtı |
Ar. |
Erkek |
Yükselip ortaya çıkan, yükselen.
|
| Tongar |
T. |
Erkek |
1. Büyük, güçlü. 2. Yaşlı.
|
| Uça |
T. |
Erkek |
bk. Uca
|
| Yamanöz |
T. |
Erkek |
Özü güçlü olan.
|
| Abdülazim |
Ar. |
Erkek |
Büyük, ulu olan Tanrı'nın kulu
|
| Akbey |
T. |
Erkek |
Dürüst, doğru kimse.
|
| Arol |
T. |
Erkek |
Arı, temiz, çalışkan ol anlamında kullanılan bir ad.
|
| Baransel |
T.+Ar. |
Erkek |
Hedefine ulaşan sel gibi olan.
|
| Berkant |
T. |
Erkek |
Güçlü, bozulmaz yemin.
|
| Bozdoğan |
T. |
Erkek |
Bir şahin türü.
|
| Çoku |
T. |
Erkek |
bk. Çokan
|
| Diren |
T. |
Erkek |
Toplayan.
|